تحلیلی بر موانع استفاده از ابزارها و فناوری های آموزش در نظام آموزش عالی الکترونیکی ایران

هدف از این پژوهش، بررسی وضعیت موانع استفاده از ابزارها و فنآوریهای آموزشی در نظام آموزش عالی الکترونیکی ایران است. روش تحقیق حاضر از لحاظ روش جمع‌آوری داده‌ها، پیمایشی و از لحاظ ماهیت، توصیفی از نوع ارزشیابی می‌باشد. جامعة آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان و اساتید مراکز آموزش عالی الکترونیکی ایران در سال تحصیلی 96- 1395 بوده است. از این تعداد، 741 نفر به عنوان نمونة آماری تعیین و به روش نمونه‌گیری گلوله برفی انتخاب و داده‌های تحقیق جمع‌آوری گردید. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. اعتبار پرسشنامه هم بر اساس آلفای کرونباخ و هم بر اساس ضریب همبستگی درونی با استفاده از نرم‌افزار ایموس و روش تحلیل عاملی تأییدی، تأیید گردیده است. ضریب آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه 867/. به دست آمده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که وضعیت موانع استفاده از ابزارهای آموزش در نظام آموزش عالی الکترونیکی ایران به طور معنی‌داری مطلوب است. با این حال، نگرش مثبت به استفاده از فناوری، ترجیح استفاده از فنآوری در برقراری ارتباط و احساس آرامش و راحتی در استفاده از فناوری از مهمترین موانع استفاده از ابزارها و فنآوریهای آموزش در نظام آموزش الکترونیکی ایران می‌باشند. همچنین نتایج تحلیلی وضعیت موانع استفاده از ابزارهای آموزش نشانگر تفاوت معنادار در زیر گروه‌های مختلف و بر حسب متغیرهای نقش آموزشی، جنسیت و گروه تحصیلی می‌باشد.